Η ταινία αρχίζει με έντονη χορευτική μουσική, νέους ανθρώπους που χορεύουν και σίγουρα ο ρυθμός μας μεταφέρει σε πάρτι.
Πρώτη σκηνή: η πρωταγωνίστρια συναντά τον πρωταγωνιστή. Βλέμμα έντονο, βαθύ και εμείς ερχόμαστε πρώτη φορά σε επαφή με το βραβευμένο κομμάτι της ταινίας. Η ένταση στο βλέμμα είναι σε απόλυτη αρμονία με τις μελαγχολικές νότες του πιάνου.
Δεύτερη σκηνή: Ο πρωταγωνιστής παίζει αδιάφορα χριστουγεννιάτικα τραγούδια μέχρι που η ψυχή του επαναστατεί. Aκούμε τους ίδιους ήχους και το κομμάτι μιλάει και στην δική μας ψυχή. Το κομμάτι προκαλεί τα υγρά βουρκωμένα μάτια της πρωταγωνίστριας.
Ακολουθεί η γνωριμία των δύο νέων και έπεται η σκηνή που το ζευγάρι είναι μαζί. Ο νέος της τραγουδάει και η εικόνα χάνει το μοντέρνο ύφος και αποκτά κάτι κλασσικό, ρομαντικό , μελωδικό και ρυθμικό. Αν δεν είχαμε την μελωδία η σκηνή θα ήταν βαρετή ή ίσως και αστεία.
Σκηνή πρώτου ραντεβού: Το ζευγάρι μοιράζεται τα όνειρά του σε ένα μέρος που πλημμυρίζει από τζαζ μουσική. Μας δημιουργείται αίσθηση ευθυμίας και ερχόμαστε σε επαφή με μία μικρή ορχήστρα [βιολοντσέλο, σαξόφωνο, τρομπέτα πλήκτρα].
Οι επόμενες σκηνές γεμάτες μελωδία και χορό μας εκφράζουν τον έρωτα των δύο πρωταγωνιστών[. Η εικόνα παντρεύεται τέλεια με την μουσική. Οι επόμενες σκηνές απογειώνουν το συναίσθημά μας. Ο νέος με φόντο τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος σφυρίζει τον σκοπό του τραγουδιού και εκείνη ακούγοντας την ίδια μελωδία στο εστιατόριο τρέχει να τον βρει.
Σκηνή αστεροσκοπείου: Χορός και τραγούδι εκφράζει την χαρά του ζευγαριού. Χωρίς την συγκεκριμένη μουσική δεν θα μιλάγαμε για μια σύγχρονη ταινία. Θα μας ξένιζαν τα μαγικά της στοιχεία [χορός ανάμεσα στα άστρα]. Όμως με την ιδιαίτερη αυτή μελωδία όλα γίνονται γήινα. Γλυκά συναισθήματα και απαλή μουσική. Στην κορύφωση του κομματιού έρχεται και το πρώτο φιλί του ζευγαριού.
Σκηνές που περιγράφουν την σχέση του ζευγαριού: Μελωδίες έντονες, ρυθμός γρήγορος συνοδεύει τις χορευτικές φιγούρες των πρωταγωνιστών. Το σ’ αγαπώ δεν θα μπορούσε να ειπωθεί κάπου διαφορετικά παρά μόνο σε ένα τζαζ μπαρ. Σαξόφωνο, τρομπέτα και μπάσο συμπληρώνουν την εικόνα. Ο πρωταγωνιστής προτιμά την παραδοσιακή τζαζ μουσική. Για αυτό και μας/της τραγουδά την Πόλη των Αστέρων. Εκείνη τον συνοδεύει και η δική μας ψυχή χορεύει στο ρυθμό του κομματιού. Αυτό το κομμάτι συνοδεύει τις σκηνές όπου οι δύο αυτοί καλλιτέχνες προσπαθούν να κάνουν πραγματικότητα τα επαγγελματικά τους όνειρα. Η μελωδία παρασύρει τον θεατή στα δικά του όνειρα.
Σκηνές επαγγελματικών τους προσπαθειών: Ο πρωταγωνιστής παίζει μοντέρνα μουσική σε συναυλία και η κοπέλα απογοητεύεται ή ξαφνιάζεται με τον καινούριο τρόπο ζωής του. Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση στην σχέση τους.
Σκηνή χωρισμού: Δεν έχουμε καθόλου μουσική στη σκηνή αυτή του καυγά, της διαφωνίας, εδώ που πληγώνει ο ένας τον άλλον. Η μοναδική σκηνή απόλυτης μουσικά σιωπής. Οι πρωταγωνιστές πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στην επαγγελματική τους επιτυχία και την κοινή τους ζωή.
Σκηνή οντισιόν της πρωταγωνίστριας: Ο σκηνοθέτης οφείλει να παρουσιάσει την εξέλιξη της καλλιτέχνιδας. Στο μοναχικό ρεσιτάλ ερμηνείας της η μουσική ανεβαίνει και τα συναισθήματά μας πλημμυρίζουν.
Τελευταία σκηνή: Βλέμματα έντονα, μουσική στο πιάνο και η ιστορία αρχίζει από την αρχή. Άλλη εκδοχή, ίδια μουσική. Μια εκδοχή που δεν είναι όμως αληθινή. Η συγκίνηση κορυφώνεται.
Μια ταινία, ένα σενάριο πολύ συνηθισμένο ίσως βαρετό ιδιαίτερα για εφήβους άλλαξε εντελώς όψη με την μουσική της. Ένα είδος, το μιούζικαλ που δεν προτιμάται πολύ από τους Έλληνες αγαπήθηκε από όλες τις ηλικίες. Για μένα που ασχολούμαι με την μουσική με έκανε να ανακαλύψω την τζαζ και γενικά άλλους ήχους.