CHARLES IVES: Β. Ζ. -Γ1
Ο Charles Edward Ives (20 Οκτωβρίου 1874 - 19 Μαΐου 1954) ήταν Αμερικανός μοντερνιστής συνθέτης, ένας από τους πρώτους Αμερικανούς συνθέτες διεθνούς φήμης. Η μουσική του αγνοήθηκε σε μεγάλο βαθμό κατά τη διάρκεια της πρώιμης ζωής του, και πολλά από τα έργα του έμειναν ατελή για πολλά χρόνια. H ποιότητα της μουσικής του στα μετέπειτα χρόνια του βίου του, αναγνωρίστηκε δημόσια και θεωρήθηκε ως «αμερικανικό πρότυπο». Ήταν επίσης μεταξύ των πρώτων συνθετών που συμμετείχαν σε ένα συστηματικό πρόγραμμα πειραματικής μουσικής, με μουσικές τεχνικές: πολυτονικότητα, πολυρρυθμία, τονικές συστάδες (clusters), αλεατορικά στοιχεία και διαστήματα τετάρτων του τόνου. Ο πειραματισμός του προέβλεπε πολλές μουσικές καινοτομίες που αργότερα υιοθετήθηκαν ευρύτερα κατά τον 20ο αιώνα. Ως εκ τούτου, θεωρείται συχνά ως ο κορυφαίος Αμερικανός συνθέτης της μουσικής τέχνης του 20ού αιώνα.
Πηγές έμπνευσης τονικής μουσικής υπήρξαν θρησκευτικοί ύμνοι, παραδοσιακά τραγούδια, μελωδίες από μπάντες στις εορταστικές παρελάσεις των διακοπών, οι βιολιστές βραδινών χορών, πατριωτικά τραγούδια, συναισθηματικές μπαλάντες αστικής μουσικής και μελωδίες του Stephen Foster.
THE UNANSWERED QUESTION
O Ives συνέθεσε το έργο «The Unanswered Question» ή αλλιώς «Η Αναπάντητη Ερώτηση» το 1908. Γραμμένο για τον εξαιρετικά ασυνήθιστο συνδυασμό από τρομπέτα, 4 φλάουτα και ορχήστρα εγχόρδων, το έργο εκείνο του ώριμου ηχητικά κόσμου, που φέρει τη σφραγίδα του συνθέτη. Τα έγχορδα παίζουν πολύ αργή, σε ύφος κοράλ, μουσική, με τριαδικές διατονικές συγχορδίες, ενώ σε αρκετά «σημεία» -7 για την ακρίβεια- η τρομπέτα παίζει ένα μικρό μοτίβο που κατά τον Άιβς θέτει «το αιώνιο ερώτημα της ύπαρξης». Τα φλάουτα προσπαθούν να «απαντήσουν κάθε φορά στο ερώτημα», με όλο πιο αδιευκρίνιστο, εμφατικό τρόπο που, εκφράζεται με το όλο και πιο διαπεραστικό και ατονικό «ξέσπασμά» τους - εκτός από την τελευταία φορά: το Αναπάντητο Ερώτημα. Το εξαιρετικά μυστηριώδες έργο, εκπέμπει μια ασυνήθιστη γοητεία, αντιπαραθέτει διάφορα ετερόκλητα στοιχεία και φαίνεται να καθοδηγείται από έναν «αόρατο» αφηγητή που, ποτέ δεν θα αποκαλυφθεί στο κοινό.
Link: Charles Ives - The Unanswered Question
Ο λόγος που επέλεξα αυτό το κομμάτι είναι η διαφορά που υπάρχει μεταξύ ερώτησης και απάντησης και αυτό αποτυπώνεται μέσα από τις διαφορετικές αλλά παράλληλα ξεχωριστές μελωδίες των μουσικών οργάνων. Είναι ένα αρχικά χαμηλό σε τόνο κομμάτι που μας δείχνει την αναζήτηση της ερώτησης και το μυστήριο που υπάρχει μέχρι να βρούμε την κατάλληλη απάντηση. Καθώς πλησιάζουμε προς το τέλος του έργου, υπάρχει πιο έντονη ρυθμικότητα και αυτό μας διαβεβαιώνει πως πλέον έχουμε βρεί την απάντηση σε αυτό το αέναο ερώτημα με τον συνδυασμό όλων των έγχορδων οργάνων. Τέλος, μας αποτυπώνει, ο Άιβς την φιλοσοφική του προσέγγιση για το έργο του ότι στην έκταση μίας δημιουργίας μία ερώτηση μιλά πιο δυνατά από μία απάντηση.
Β. Ζ. -Γ1 -4ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας- Νοέμβριος 2020.