Ο Hans Werner Henze γεννήθηκε στην 1 Ιουλίου του 1926, στο Gütersloh της Γερμανίας και απεβίωσε στις 27 Οκτωβρίου 2012 (σε ηλικία 86 ετών) στην Δέρση. Το μεγάλο έργο του είναι εξαιρετικά ποικίλο σε στιλ, επηρεασμένο από τον σειραϊσμό, την ατονικότητα, τον Ιγκόρ Στραβίνσκι, την ιταλική μουσική, την αραβική μουσική και την Τζαζ, καθώς και Εθνική Γερμανική σχολή.
Συγκεκριμένα, τα σκηνικά του έργα αντικατοπτρίζουν "τη συνεπή καλλιέργεια της μουσικής του για το θέατρο καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής του". Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ήταν η πρεμιέρα της όπερας "Die Bassariden" στο Φεστιβάλ του Σάλτσμπουργκ. Επίσης ήταν γνωστός για τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Παρόλο που η οικογένεια Henze είχε εξαιρετικό ενδιαφέρον για τις τρέχουσες υποθέσεις, ο Hans έστρεφε το ενδιαφέρον του σε ραδιοφωνικές εκπομπές κλασικής μουσικής (Μότσαρτ), έτσι ο πατέρας του συνειδητοποίησε πως ο γιος του είχε ιδιαίτερη κλίση ως προς την μουσική.
Το 1942 οι σπουδές του ξεκινούν στην κρατική μουσική σχολή του Μπράουνσγουιγκ όπου σπουδάζει πιάνο, κρουστά και θεωρία. Το 1945 έγινε συνοδός στο Θέατρο του Μπίλεφελντ και συνέχισε τις σπουδές του το 1946 υπό τον Βόλφγκανγκ Φόρτνερ στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης. Επιπλέον συμμετείχε στο γνωστό New Music Summer School του Darmstadt, βασικό όχημα για τη διάδοση των τεχνικών avant-garde, και στο θερινό σχολείο του 1947, ο Henze στράφηκε σε σειριακή τεχνική. Το 1948 έγινε μουσικός βοηθός στο Θέατρο Deutscher στο Konstanz, όπου έγραψε την πρώτη του όπερα "Das Wundertheater", με βάση το έργο του Θερβάντες. Ο Henze συμπλήρωσε επίσης το 1949 ένα χορογραφικό ποίημα, ονομαζόμενο "Ballett-Variationen". Το 1950 έγινε μαέστρος μπαλέτου στο Hessisches Staatstheater στο Wiesbaden, συνέθεσε δύο όπερες για το ραδιόφωνο, το πρώτο του Κοντσέρτο για πιάνο, όπως και το πρώτο του έργο με πραγματική νότα, την όπερα "Boulevard Solitude" που επηρεάζεται από την τζαζ.
Το 1953 αναγκάστηκε να φύγει για Ιταλία λόγω πολιτικών πεποιθήσεων και σεξουαλικότητας. Συνέθεσε τα "Πέντε ναπολιτάνικα τραγούδια" του για τον Dietrich Fischer-Dieskau αμέσως μετά την άφιξή του στη Νάπολη. Μια μεταγενέστερη διαμονή στην Ελλάδα έδωσε την ευκαιρία να ολοκληρώσει το έργο του "Kammermusik" 1958 με βάση το Hölderlin, αφιερωμένο στον Benjamin Britten και έκανε πρεμιέρα από τον τενόρο Peter Pears, τον κιθαρίστα Julian Bream και ένα οκταμελές σύνολο δωματίου. Από το 1962 δίδαξε για πέντε χρόνια masterclasses και το 1967 έγινε επισκέπτης καθηγητής στο Dartmouth College στο New Hampshire. Από το 1980 έως το 1991 ηγήθηκε ενός μαθήματος σύνθεσης στη Μουσική Σχολή της Κολωνίας. Το 1981 ίδρυσε τα εργαστήρια Mürztal στην αυστριακή περιοχή της Στυρίας, στην ίδια περιοχή όπου ίδρυσε το Φεστιβάλ Μουσικής Νεολαίας Deutschlandsberg το 1984. Οι δικές του όπερες έγιναν πιο συμβατικές για άλλη μια φορά, όπως The English Cat (1983) και Das verratene Meer (1990).
Τέλος κάποια από τα βραβεία που κέρδισε είναι τα εξής:
1. Βραβείο μουσικής Ernst von Siemens (1990)
2. Praemium Imperiale (2000)
3. Deutscher Tanzpreis (2001)
Πηγές:
https://en.wikipedia.org/wiki/Hans_Werner_Henze
https://www.theguardian.com/...hans-werner-henze